روستای مياندشت بوشهر روستاي ما, شاعر مياندشتي حاج ايرج, خرمنجا, بسته هاي جو و گندمش, ميان دشتي با صفاستعکس حاج ایرج خزایی شاعر میاندشتی نام شعر : روستاي ما شاعر : حاج ايرج خزايي نام پدر :  | ||
پربازدید ترین ها آپلود سنتر دایمی | عکس حاج ایرج خزایی شاعر میاندشتی
نام شعر : روستاي ما
شاعر : حاج ايرج خزايي
نام پدر : غلامعلی
اين شعر در وصف روستاي مياندشت هميشه سر سبز سروده شده است ، شاعر توانسته در شعر خود مزارع و دشت هاي سر سبز روستاه ، تپه هاي قديمي كه در گذشته خيلي دور مردم بر روي اين تپه ها زندگي مي كردند و در حال حاضر با خاك يكسان شده ، دوستي و صميمتي كه در بين مردمان روستاه است ، زمين هاي چيتي و مشيله كه مردم در آن زمين ها جو و گندم مي كارند ، خرمنجا مكاني كه مردم جو و گندم خود را در آنجا به كاه و گندم تبديل مي كنند ، در قالب شعر تقدیم به علاقه مندان کند .
نام شعر : روستاي ما
راستی چه با صفاست روستاي ما وه چه ديدني و دلرباست روستاي ما
مزارع و دشتهاي سبز و خرمش بحق كه روضه الصفاست روستاي ما
خرمن و بسته هاي جو و گندمش تپه هاي زر ، طلاست روستاي ما
مردمان يكدل و گرم صادقش دوستاي جوني و با وفاست روستاي ما
روستای ما ميان چيتي و مشيله است ميان دشتي با صفاست روستاي ما
مناجات مش كرم هنگام سحر آواي ماندگار و پر بهای روستاي ما
صداي قاي قاي شيخ علي مي رسد به گوش هنوز هم در قبله و خرمن جای روستاي ما
كربلايي محمودي يادش بخير منادی وحدت و آن بزرگ مردای روستاي ما
حاج نوشادی ، غلام عباس و مصطفي اسوه ي دوستي و محبت و صفای روستاي ما
محمد صمصامي آن فرهنگي و جانباز خوشمرام و شهيد زنده ی روستاي ما
جمله شيخ و تنگسير در كنار هم قوم و خويش دوستان با وفای روستاي ما
نام شعر : شو نشيني هاي مياندشت
شب نشينی هاي قديم : ( شو نشيني هاي مياندشت))
كو غلاماس كو مجلس هاي گرمش كجاست آن شب نشينی هاي خوبش
رفيقان رفتن و تعطيل گشت مجلس ري انبار نشسن و فانوس و طورش
چراغ طوري را او پمپ مي زد كه تا روشن شود مجلس به نورش
ري امباریه مش باقر چه خش بي محيطي واز و ليم باد خنكش
تو خرمن جا هم صفايي داشت آنروز كلي و توپه بازي تا غروربش
چقدر زحمت كشيیدن بويل ما بلرزون تو صحرا و روزل سردش
تو افتو جرنگ جيلم مي كردن و يا برا و اوسه ي پسين تنگش
تو صحرا و پي گله چه سخت بي شو صحرا و بيخوابي و پوس پي كلمش
شاعر : آبپخشی
رفیقی گفت با من وقت گلگشت ادیبی هست روستای میاندشت
که نام او الف یا را و جیم است خزایی شهرت است و دل رحیم است
جواب شاعر میاندشتی :
نادم شعر زمانی قاسمی یا الهی صدوبیست سال بمانی قاسمی
طبع شعرت چو آبشار سپیدان دائمآ چشمه جاری و روانی قاسمی
شعر آبپخش قشنگت به خدا رویایست دایم از از بلبل وگل شعر بخوانی قاسمی
عطر شعرت همه جا گسترده آسمان غزلت همیشه بارانی قاسمی
شعر در وصف حضرت مهدی (س) شاعر : حاج ایرج خزایی نام شعر : مولا بیا ای بهار واقعی مولا بیا خرمی از تو شود پیدا بیا
ای تو را گلها زتو خوشبو شده عطر یاس و رازقی ، آقا بیا
رقص نرگسهای مست در انتظارت عطر گلهای بهار ، زیبا بیا
ای تو را خورشید از طلوعش شرمگین کل عالم از تو روشن ، ماه نورانی بیا
ای قبای سبز پیغمبر به تن زلفقار حیدری در کف بیا
یار من ای سرور و مولای من دل برایت گشته تنگ خوبا بیا
شیعه را در اربعین دیدی تو امسال همگی گوش به فرمان شما سید بیا
شوق دیدار دلم لحظه به لحظه خال گونه ، چهره نورانی طاها بیا
ای سپیده ای طلوع پاک خورشید سرد و خاموش است جهان ، جانا بیا
سلام دو شاعر
سلام سید داوودیان به حاج ایرج شاعر میاندشتی :
سلام به اون اهل دلی که بی ریا و با صفاست قلب پر ا ز محبتش همیشه با یاد خداست
دور باشه از وجودتون هر چی غم و هر چی بلاست گفتم سلامی عرض کنم نگی فلانی بی وفاست
جواب شاعر میاندشت حاج ایرج خزایی :
سلام به اون سید ، از نسل علی با صفا و متقی اهل دلی روستای ما چند سالی میزبانی او ناقابلیم ارزش روحانی او برکت محل ما سایه رحمانی او روشنی محل ما چهره نورانی او
این قطعه شعر تقدیم به نویسندگان عزیز وبلاگ جناب آقای حمید نوشاد و محمد برزگر
تا بریـم مشیله ما جیکه بچنینـیم یـــــا که خیــری سـر مازه بـویـنیم
هــــمه جـــا سوز اویـده عین بهشتِ مشیله وقت تفریح و طرب هنگام گشتِ مشیله
بچیل سوار دو چرخه شو و روز تو صحریّل دیندیه جـیکه و غـاچـن یا مـلو تو غلیـّل
صــدی فایـز چیپون که میا تو دویـّل یقینا گلشـون رفته سی چرا تو کمّیـل
اور ســـه و سنگیـنی راس کرده قوله گُرنبه می توپ جنگی یه بلیک ته قوله
هُفــه ریز بارونش دونه ی درشتش
نشــون از ســــال آوادی داره والله یه من غله ویمو صد من غله انشاالله
دخترل سوار گاری صبح گه میرن مشیله گرقلا سی گا بچینن یا علف سی گُور گله
شودرُ و گوپلُ و زنگُل گود بهشتل چه زیاده حسنلی از چه مُشکی تا گروسور رفته پیاده
گُل اسپید ،گل خالکی صبح گَه سلوم که شمــدبو و مرمرشــک بوشـون کلوم کِه
گوشبره ،پیلک پهنو وای ره ی بسه آدمــی تــو ایـن هـوا نِویمو خسه
چغروک آواز می خوند ری ساق گندم جوو نو فایز می خوند سـی دل مردم
کل جعفر مل مل خلک میره سی با غچش تا که او بارونلِ بسـی کـنـه سی با غـچـش
دخترو پهن کرده بی کُرزنگرو تو با غچشونِ بی مو ایسو فهمیدم که حرفلش پاکم دروغ بی
یه روزی میش بچینی میره تو باغ کو بچیـکـو میـا ولات مـیـره تـو تـا پــو
امتیاز بدهید : | امتیاز : 0 موضوع : | بازدید : 3361 برچسب ها : روستاي ما, شاعر مياندشتي حاج ايرج, خرمنجا, بسته هاي جو و گندمش, ميان دشتي با صفاست, [ يکشنبه 26 دی 1395 ] [ 18:22 ] [ میاندشت بوشهر ] | درباره سایت  عضویت / ورود
خبرنامه نظر سنجی آمار سایت آنلاین : |
| [ : ایران اسکین ] [ Weblog Themes By : iran skin] | ||
